Aeternam Caritate

يمكن إنتَ وماشي على الطريق تدعسك سيارة وتموت. يمكن إنتَ ومسافر توقع فيك توقع فيك الطيارة وتموت. يمكن إنتَ وبِعزّ شبابك يصيبك مرض ياخدك أسرع ما كنت بتتوقّع. يمكن توقع عن شي مطرح عالي وتخبط على راسك وتموت. يمكن بكلّ بساطة شي ليلة تنام وما توعى تاني نهار. يمكن، يمكن وألف يمكن... كتار السيناريوات اللّي ممكن ياخدوك وينهولك حياتك. مرّات سيناريو سخيف، ومرّات سيناريو ولا أبشع من هيك. ناس بتتعذّب وناس بتروح وما بتعرف إنّها راحت. للموت أنواع وأشكال غريبة عجيبة، والموت بيبقى سرّ. ما حدا يبعرف أيّ ساعة بيدقّ بابك وبيقلّك: إجت ساعتك! والسؤال اللّي دايمًا بينسأل ودايمًا بيبقى بلا جواب هوّي: ليش؟ ليش هالشخص؟ ليش بهالوقت؟ ليش بهالطريقة؟ ليش، ليش وألف ليش... ودايمًا ما في جواب. إذا كنّا نحن البشر هلقدّ ضعاف وعارفين كلّنا مصيرنا، وواعيين إنّو حياتنا عالأرض مشوار ما حدا بيعرف أيّ ساعة بيخلص، ليش هلقدّ معلّقين بالحياة؟ ليش مرّات منغرق بمشاريعنا وبأحلامنا ومنصير نخطّط ونحطّ أهداف طويلة المدى؟ يا إنسان، إنتَ يلّي غرقان بهموم الدني ومش فاضي تحكّ راسك، فيك تضمنلي إنّو بعد ساعة رح تكون طيّب؟ ما عم قلّك ما تعي...

Tout commence au moment de la sortie du sein maternel. La seconde où tu as émis le premier cri, le premier souffle de vie, tout a commencé. Tu fais désormais partie de ce qu’on appelle : la vie. Un avenir inconnu t’attend, mais entre temps, un présent éternel t’emporte à jamais. Sur une feuille blanche du cahier de la vie s’inscrit ton nom. Ton histoire commence. Un passé est déjà né. A partir de ce moment-là, tout s’inscrit sur cette feuille blanche. Tout souffle que tu prends y est inscrit. Au fur et à mesure que tu grandis, l’espace blanc sur cette feuille se restreint. Ce qui a été écrit ne peut jamais être effacé. Même le temps est incapable de l’effacer, car il fait partie de qui tu es, il fait partie de toi. Tu ne peux rien effacer mais tu peux toujours corriger, en inscrivant de nouvelles choses, en changeant ton style d’écriture, tu pourras changer, tu pourras te renouveler. Mais, ne crois jamais que tu pourrais effacer ou oublier quoi que ce soit ! Tu es un tout for...

شي مرّة حسّيت إنّك طاير من الفرح وحابب تغمر كلّ العالم؟ شي مرة حسّيت برغبة لتحبّ الناس وتعطيُن من دون مقابل؟ شي مرة حسّيت إنّك حابب تبتسم وترسم بسمة على وجوه الناس كلّها؟ شي مرة كنت مبسوط لدرجة إنّو ما فرقت معك إذا التانيين بَهدَلوك وظلموك وما عَبّروك حتّى؟ شي مرة دقت طعمة السلام الداخلي؟ شي مرة صارت معك إنّو تشوف يلّي الناس بتقرف منّو والبشع حلو؟ شي مرة شعرت برغبة إنّك تشكر كلّ الناس اللي بيستاهل وحتى يلّي ما بيستاهل؟ شي مرة فرِحِت بإنّك انكسرت واعتذرت وطلبت السماح من إنسان؟ شي مرة صغيت لحدا بحاجة يحكي وحسّسته بإنّو هوّي بِنظَرَك أهمّ إنسان بالكون؟ قليلة الأوقات اللي منختبر فيها هالإشيا ومرّات بتمرّ إيام وما منعيشها... ولكن لكلّ مرة انحطّيت فيها بأحد هالمواقف، أنا بهنّيك وبقلّك نيّالك لأنّك عشت لحظات سماوية، لحظات أبدية. بكلّ مرة عشت هيك مواقف أنا بأكّدلك إنّك عشت السما عالأرض... أكيد عم تقول بقلبك: يا ريت فيّي عيش هيك على طول، شو كانت بتكون حلوة هالحياة... مع القديسة تريزيا الطفل يسوع بقلّك: عيش اليوم، عيش الحبّ، ما عندك إلاّ اليوم لتعيش... كون مبسوط وما تأجِّل فرَحك لبُكرا. اليوم ...

La foi est quelque chose de très beau, c’est un don, c’est une graine que le Seigneur sème dans le cœur de l’homme, de tout homme quelque soit sa race, sa couleur, sa nationalité... Mais, cette graine - comme toutes les autres graines d’ailleurs - ne grandit jamais toute seule ; elle a besoin de beaucoup de soin pour grandir et devenir une plante qui peut donner de fruits… C’est pourquoi, personne ne nait croyant, on le devient, mieux encore : on le choisi.  La foi est un choix que Dieu laisse à notre liberté, elle n’est, et n’a jamais été une affaire d’obligation. Pourtant qu’il nous aime et qu’il nous a créés dans le but de partager avec nous son amour, notre Dieu est si doux et si tendre qu’il respecte pleinement notre liberté.  La volonté de son cœur est que nous croyons en lui et que nous lui ouvrons les portes de nos cœurs. Mais, il nous laisse le choix. Ainsi, il y a des gens qui répondent à cet appel positivement, comme il y a par contre des gens qui y répon...