Aeternam Caritate

« Le chemin le plus dur, ce n’est pas celui qui monte, c’est celui qui descend » (Saint Ignace de Loyola). En traversant rapidement un livre spirituel, je tombe sur cette phrase paradoxale de saint Ignace et qui vient à un moment où je pensais vraiment à cette idée. Même si elle est paradoxale, cette idée n’est en fait pas nouvelle pour moi, puisque je l’ai déjà expérimentée à plusieurs reprises dans mon cheminement personnel. C’est le mystère et la majesté de la vraie vie chrétienne ! Scientifiquement parlant, le chemin qui monte exige beaucoup d’efforts et il est presque insupportable puisqu’il s’agit de porter son corps et de le pousser vers le haut. Au contraire, le chemin qui descend s’avère extrêmement facile puisque tout ce qu’il exige de nous c’est de nous laisser aller sans peine, ni efforts. Mais, du point de vue de la foi cette logique n’est pas vraie, puisque toute montée spirituelle est paisible et assure à son détenteur une paix et un bonheur extrê...

كنت عم فكّر مؤخّرًا، إذا حدا سألني شو اللّي بيعطيني دافع يومي لكمّل حياتي برجاء دايم، شو ممكن يكون جوابي؟ صراحة ما كتير فكّرت لأنّو الجواب لَمَع دغري بِفِكري: عدم معرفة شو مخبّى لإلي بالمستقبل القريب والبعيد. عنجدّ إذا الإنسان اتطلّع بحياته كهديّة متجدّدة مع كلّ شروق شمس، كتير مقاييس بتتغيّر! شو حلو عيش متل الطفل اللّي ناطر دايمًا يفتح هديّة عيده. كيف إذا كلّ يوم ويمكن أكتر من مرّة ياليوم عم يطلعلو هديّة؟ اللّي بيعطيني دافع لآمن وحبّ حياتي هو عنصر المفاجأة اللّي عايشها بكلّ لحظة بحياتي. بوعى الصبح حاطط براسي مشروع مبكّل ومخطّط مفصّل لنهاري، وبنام بالليل على مشاريع تانية فاجأتني فيها الحياة. شوفوا تاريخ البشريّة كيف إنّو أغلب الأحداث المفصليّة فيه – الحلوة والمرّة طبعًا – صارت بوقت ما حدا كان حاسبلها حساب! في كتير ناس ممكن يسمّوا هالحقيقة الحاضرة بقوّة بحياة كلّ إنسان على هالأرض: حظّ أو قدر. ولكن أنا شخصيًّا بفضّل سمّيها: هدّية أو مفاجأة ( surprise ). حياتي عطيّة من الربّ. هيدي الحقيقة بالنسبة لإلي، ولأنّي مآمن فيها، فكلّ لحظة من حياتي هيّي لخيري ونموّي، حتّى اللحظة المر...

Avez-vous jamais essayé de contempler la richesse de la nature humaine ? Il y a sur terre aujourd’hui 7 milliards et quelques d’êtres vivants ! Le fait d’entendre parler de ce nombre gigantesque me fait vraiment peur ! Imaginer pour un instant avec moi cette image. Tous ces êtres humains vivant sur une même terre et pourtant chacun d’eux a une histoire, chacun d’eux a sa propre vie, son propre destin, ses propres rêves et ambitions… Chaque histoire humaine révèle combien notre Dieu Créateur est grand et immense, à quel point vraiment il nous aime pour qu’il crée chacun de nous unique, différent de tous les autres en au moins une chose. Il n’y a pas un être humain depuis le début de l’humanité qui soit copie conforme d’un autre.  Imaginer le nombre de personnes qui ont vécues sur cette terre depuis l’existence de la vie et le nombre de personnes qui y vivent aujourd’hui et le nombre de personnes à venir encore dans ce monde ; il n’y a pas une seule personne qui...

معقول يمرق هالنهار وما عبّرلك عن حبّي وإمتناني الكبير لألله اللّي أعطاني ياكي؟ من أوّل ما وعيت الصبح وأنا عم فكّر بحضورك المميّز بحياتي. شو بدّي قول وكيف بدّي عبِّر عن هالحضور؟ صار عمري ربع قرن وبعترف ما ممكن يقطع نهار وما كون لفظت فيه هالكلمة العزيزة كتير على قلبي: ماما! حضورك يا ماما هوّي أبسط وأحلى تعريف للتضحية والحبّ. لماّ إتطلّع فيكي بفهم كلّ شي ومنّي عايز بقى حدا يعلّمني عن التضحية والحبّ. حضورك لليوم، مدرسة حياة ، علّمني كون إبن لهالحياة وحِبّها مع كلّ نفس بيطلع من تمّي. قليلة شو تحمّلتي تقل دمّي وسمعتي بكي وتفحيش منّي؟ قليلة كم ليلة ما نمتي من ورا "حضرة جنابي"يلّي كنت ضلّني مريض أنا وزغير وحتّى أنا وكبير؟! معقول كيف بعدِك بتعتلي همّي اليوم: أكلت حبيبي؟ أيّ ساعة جايي عالبيت لحضّرلك أكلك؟ أخدت الدوا؟ إلخ... قليلة أدّيش صلّيتيلي مسابح ورافقتيني بدعوتي؟ أنا اليوم أكيد إنّو الفضل الكبير لثباتي بإيماني وبدعوتي هوّي لصلاتك يا إمّي... شو ما قول وشو ما إحكي قليل بحقّك يا ماما، بسّ حابب قلّك إنّو من خلال حبّك وتربيتك ل"أقمارك ال 3" متل ما بتحبّي تسمّينا سماح، نيكو...

مبارح كنّا عم نتشارك حول هيدا النص يلّي يسوع بيجاوب فيه التلاميذ على سؤال: "مَن هو الأعظم في ملكوت السماوات؟" وجواب يسوع بيجي متل سطل ماي باردة على راس هالتلاميذ اللّي كانوا عم يحلموا يمكن كلّ واحد منُن يوصل هوّي للربح ويكون الأقوى والناس الباقيين ينظروله بطريقة مميّزة. يسوع بيدعي طفل لوسطهم وبيقلّن : " إِن لم تَرجِعوا فتَصيروا مِثلَ الأَطفال، لا تَدخُلوا مَلكوتَ السَّمَوات. فمَن وضَعَ نفسَه وصارَ مِثلَ هذا الطِّفل، فذاك هو الأَكبرُ في مَلَكوتِ السَّموات". تخيّلوا معي شوي ردّة فعل التلاميذ: واحد حاطط راسه بالأرض خجلان من نفسه، التاني عم يطلّع بيسوع مصدوم مش فهمان شي من شي، واحد تالت عم يضحك مفكّر إنّو هيدي مزحة زغيري أكيد، إلخ... وأكيد التلاميذ كلّن كانوا عم يسألوا بقلبن: ليش يسوع اختار الطفل؟ كيف هالطفل الضعيف ممكن يكون الأعظم؟ شو بيعرف هالطفل من الحياة؟ ماشي! يا "تلميذ" ويا "مسيحي" إنتَ يلّي عم تقرأ هالشي، مظبوط ميّة بالميّة! هيدا المطلوب ما تكون تعرف شي. فإذا المعرفة يلّي عم تفتخر فيها هيّي بحسب منطق هالعالم يلّي بيمدح بالقوي وبيسخر من الضعي...